بسم الله
رنجها و غمهاى امام موسى بن جعفر بعد از فاجعه کربلا، دردناکتروشدیدتر از سایر ائمه علیهم السلامبود. هارون الرشید همواره در کمین ایشانبود، امّا نمىتوانست به آنحضرت آسیبى برساند. شاید او از ترس اینکه مبادا سپاهیانش در صف یاران آنحضرت درآیند، از فرستادن آنان براى دستگیرى وشهید کردن امام خوددارى مىورزید، زیرا پنهانکاریى که افراد مکتبى در اقدامات خود مم بدان بودند، موجب شده بود که دستگاه حاکمه حتّى به نزدیکترین افراد خود اعتماد نکند. این على بن یقطین وزیر هارون الرشید و آن یکى جعفر بن محمّد بن اشعث وزیر دیگرهارون است که هر دو شیعه بودند همچنین بزرگترین والیان وکارگزارانهارون در زمره هواخواهان اهل بیت علیهم السلام بودند. از اینرو بود که هارون خود شخصاً به مدینه رفت تا امام کاظم را دستگیر کند.نیروهاى مخصوص هارون به اضافه سپاهى از شعرا و علماى دربارىومشاوران، او را در این سفر همراهى مىکردند و میلیونها درهم و دیناراز اموالى که از مردم به چپاول برده بود، با خود حمل مىکرد و به عنوان حق السکوت به اطرافیان خود در این سفر بذل و بخشش مى نمود. و دراین میان به رؤساى قبایل وبزرگان و چهره هاى سر شناس مخالف توجّه ورسیدگى بیشترى نشان مى داد.
ادامه مطلب
درباره این سایت